.

اول از همه عید رو به همه دوستام تبریک می گم و سال خوبی رو براشون آرزو می کنم از صمیم قلب
هرگز آرزو نکرده ام یک ستاره در سراب آسمان شوم
یا چو روح برگزیدگان همنشین خاموش ستارگان شوم
روی خاک ایستاده ام
همیشه از دو روز قبل از عید تمام برنامه های خونه شروع می شه. می تونم بگم توی دو روز کار یک سال رو انجام میدن. هفته آخر حسابی کلافه بودم و کم آورده بودم دوست نداشتم دیگه کار کنم همه چیز با هم فشارآورده بود و جلو تنفسم روگرفته بود.
خیلی اتفاق ها در طول یک سال تو زندگیم پیش اومد و خوشحالم که همیشه خدا باهام بوده و تونستم همه چیز رو تحمل کنم خوب وقتی بتونی بیست سال تحمل کنی صد در صد اینقد پوستت کلفت می شه که ادامه بدی.ولی یه چیز خیلی واضحی است که وقتی فلش بک می زنی بر میگردی ببینی چی شد میبینی ضربه روحی که از حوادث برات باقی مونده محو نشده درسته خودم رو قانع کردم که هر چی بوده گذشته از کوچکترین مسئله تا بزرگترین اما نینا چی نینا کجای مسئله هست که هنوز حل نشده.
زری ازت ممنونم که همیشه داد و فریادهامو می شنوی و می زاری هر چی دلم خواست بگم و بعد که آروم شدم رهام می کنی دوست دارم.
صادق هدایت خوب حرفی زده: «در زندگی زخمهایی هست که مثل خوره آهسته روح را در انزوا می‌خورد و می‌تراشد. اين دردها را نمی‌شود به کسی اظهار کرد، چون عموماً عادت دارند که اين دردهای باورنکردنی را جزو اتفاقات و پيش آمدهای نادر و عجيب بشمارند و اگر کسی بگويد يا بنويسد، مردم بر سبيل عقايد جاری و عقايد خودشان سعی می‌کنند آنرا با لبخند شکاک و تمسخر آميز تلقی بکنند -زیرا بشر هنوز چاره و دوائی برايش پیدا نکرده و تنها داروی آن فراموشی بتوسط شراب و خواب مصنوعی به‌وسیله افیون و مواد مخدره است- ولی افسوس که تأثیر این گونه دارو ها موقت است و بجا ی تسکین پس از مدتی بر شدت درد میافزاید»