سیصد گل سرخ یه گلش نصرانی
فدای پیرهن آبیت بگردم
نشستم گریه ی بسیار کردم
دلمو مثل غرابی هی سی خوش دید می کنه که نه
ابرن تو هوا تو اسمون همشون دید دلن
دید دل بارون سیلابی نداره رفیقون.
کر گوشک ویسکیده شیطون
زبیدو زیر برمش واسدن وی وهم یار اندن
میناشش پل کردن یعنی بدونین یاریار اندن
سر راهت میشینم تا بیایی.
خانه ی گدا هیچیش ندا.
0 نظرات:
ارسال یک نظر